Mijmeren over het verleden, of melancholie, hoeft niet naar te zijn. Het kan je ook bijzonder laten voelen, zelfs romantisch..
Toch denken we bij melancholie veel al aan gevoelens van onbeantwoord verlangen, verdriet en piekeren…
Tegenwoordig hebben we het dan al snel over een depressie.
Je voelt je moe en lamlendig.
Af en toe ongelukkig zijn hoort bij het leven. je hoeft dit dus ook niet ‘a-la-minute’ op te lossen.
Melancholie kan zomaar komen opzetten. Als de blaadjes van de bomen vallen, of wanneer je in aanraking komt met de dood. Dan kan je gaan nadenken over dingen die gebeurt zijn en mensen die je misschien wel mist.
Hier kan je treurig van worden. Soms zijn de dingen gewoon droevig.
Maar er ontstaan ook steeds weer nieuwe en mooie dingen.
Kijk maar naar het voorbij gaan van de seizoenen: in de winter gaan dingen dood, de natuur komt tot stilstand… In de lente komt alles weer tot leven. De tijdelijke stilstand maakt ruimte voor een nieuw begin.
Zo is het ook met melancholie… Sta gerust even stil bij wat er is geweest en als je je daarbij droevig voelt, omarm dan dat gevoel zodat je het kan verwerken. Dit geeft de rust en ruimte om weer door te kunnen en met iets nieuws te starten.
(bron: Alles wat ik voel – Stine Jensen)
Vind jij het lastig om te denken over wat is geweest en blijft het vervelende gevoel (te) lang hangen?
Praat erover met vrienden of familie en schakel op tijd professionele hulp in als dat nodig is.