Bijna iedere dag krijgen we de vraag; “Hoi, hoe gaat het?”
Een hele normale vraag en daarop krijgen we dan ook een heel normaal antwoord: “Goed hoor…” of ” Best…” of ” Druk…”
Maar wat willen we nu eigenlijk weten. Wat is het doel van deze vraag?
Zeggen hoe je je voelt en over emoties praten is niet altijd even makkelijk. Soms wil je het niet zeggen of je weet het simpel weg niet.
Veel mensen leren als kind al om hun gevoelens te onderdrukken. Hierdoor kan je je later gaan schamen als je ineens bepaalde gevoelens toch hebt. Terwijl dat helemaal niet nodig is. Emoties horen erbij en we hebben ze zelfs nodig om ons te ontwikkelen.
Emotie komt van het Latijnse woord: emovere, wat “in beweging komen” betekent. Deze beweging voel je ook in je lichaam: je voelt je rood worden als je boos bent, je wil weglopen als je bang bent en je voelt de tranen komen als je verdrietig bent.
Emoties maken iets los en brengen iets te weeg…
Het verschil tussen emotie en gevoel is, dat een emotie spontaan opkomt en gevoel langer aanhoudt.
Emoties laten ons impulsieve dingen doen. Vandaar dat er wel eens gezegd wordt dat we “even tot 10 moeten tellen”. Zo kunnen we bepalen wat we werkelijk voelen.
Er zijn 4 basisemoties: blij, boos, bang en bedroefd. Daarnaast zijn er nog veel meer, zoals: trots, afkeer en verveling. Ze zijn niet allemaal even goed uit elkaar te houden, maar ze verdienen wel allemaal even veel aandacht.
Sommige emoties vinden we fijn (blijdschap) en sommigen niet (angst). Wat hebben we dan aan die negatieve emoties?
Negatieve emoties en gevoelens helpen ons. Ze leren ons bijvoorbeeld voorzichtig zijn en eerst nadenken voor we iets doen. Daarnaast zorgen ze ervoor dat we nog meer kunnen genieten van de fijne emoties.
(bron: Alles wat ik voel – Stine Jensen)
Tijdens de workshop “Heppie!? kinderen en emoties” ga ik samen met de deelnemers in op alles wat met emoties te maken heeft. We kijken eerst naar ons zelf, voor we dit over kunnen gaan dragen op de kinderen.