Deze weken kijk ik terug naar zo’n 3,5 jaar geleden. Een roerige tijd.
Kleine ergernissen van toen hebben we achter ons gelaten. Ergernissen die jullie vast wel zullen herkennen…
Toch zijn er dingen die nu nog steeds spelen. Ik ben me er wel (meer) bewust, van vertel er zelfs over in mijn workshops en trainingen. Toch schiet ik nog regelmatig in ‘oud’ gedrag. Gedrag waarvan ik achteraf weet dat het niet handig is.
Om te voorkomen dat ik al te vaak terug schiet, lees ik zo af en toe mijn oude blog eens door.
Wat heb ik in die periode veel geleerd. Over mij zelf, mijn zoon en vooral over ons samen, als gezin…
Mijn zoon is nu bijna 13 jaar. Een echte puber waar ik intens van kan genieten, maar zo af en toe zou ik hem ook nog achter het behang wil plakken 😉
Hier onder een klein stukje van mijn oude blog. Zo’n moment dat je zou willen dat je een grote rol behang bij de hand hebt…
Muizenissen in huize Siffels
2 maart 2013
Mijn zoon, EJ, is samen met zijn oom en mijn man een spelletje Skylanders aan het spelen op de Xbox. Het blijft een leuk spel, alleen wordt EJ er vaak zo enthousiast van dat stoppen erg moeilijk wordt en vaak leidt tot ergernissen. Zowel bij mij als bij hem.
“EJ, over 10 minuten moet je stoppen.”
“Ok.”
“EJ, nog 5 minuten.”
“Jaha…”
“EJ, het is tijd.”
“uhu… nog even… eerst dit… bijna klaar… zometeen…”
“We hadden wat afgesproken, EJ.”
“Ja maar ik…”
“Zet dat ding uit.”
“Maar ik…”
“NU!”
“!@#$”
“*$@#”
En dan is het natuurlijk mis…
Vandaag ging het… bijna goed.
EJ stopte met het spel zonder commentaar. We zijn zelfs met z’n 4en met een bord spel begonnen. Helaas, daar ging het mis. EJ had tijdens het spel bedacht dat we tegen de klok in zouden draaien, dan was hij eerder aan de beurt. Toen dat niet kon, speelde EJ maar niet meer mee. Met een boos gezicht heeft hij zich op de bank verschanst, zodat hij mijn man makkelijk kom “tikken” (lees storen) met zijn voet.
We hebben het spel met z’n 3en afgemaakt.
Gelukkig bleef EJ niet lang boos en ben ik het niet eens geworden 🙂
Hij staat nu weer met zijn oom een spelletje op de Xbox te doen.
Het weekeind is nog (lang) niet voorbij… Maar het begin lijkt aardig te verlopen.
Hoe onze kinderen reageren op situaties, is voor een groot deel afhankelijk hoe wij met onze kinderen omgaan. Wij laten ze zien hoe het “moet” toch??
Het kind is in zo’n geval een soort spiegel voor ons. Ze laten ons zien hoe wij ons voelen, hoe wij een situatie oppakken en hoe wij het afhandelen.
Hoe zou jij willen dat je kind reageert? Kijk dan eens een naar hoe je het zelf doet…
Meer lezen en leren over kinderen en hoe zij omgaan met emoties? Kijk eens bij mijn andere blogs of neem een kijkje op de pagina over Heppie!? Kinderen en emoties.