Wist je dat…
- de pubertijd duurt van je 10e tot je 25e?
- het brein van een puber echt anders is en denkt?
- iedereen door deze pubertijd heen gaat?
- het voor een groot deel een biologisch proces is?
- als je eenmaal volwassen bent, je je niet meer kan verplaatsen in een puber?
Tijdens de lezing van Aletta Smits, die ik gisteren heb bij mogen wonen, werden er veel dingen tegen het licht gehouden die ik, als ouder van een puber, al wel (her)kende. Toch is het voor mij, en waarschijnlijk vele anderen met mij, een eye-opener om eens een kijkje in het brein van een puber te kunnen nemen.
Pubers, die ‘denken’ met hun emotionele geheugen, waarvoor ‘straks’ een eeuwigheid duurt en waarbij de ‘strafknop’ alleen voor hen zelf te vinden is.
Voor ons als ouders (maar ook andere volwassenen die te maken hebben met pubers) is het maar wat moeilijk om deze pubers tevreden te houden, laat staan ons zelf!
Hoe ga je om met deze, naar ons gevoel, aliëns? Maar nog belangrijker, hoe zie je door alles wat er speelt ook de mooie kanten van je puber!
Want mooie kanten hebben ze!
Ze zijn bezig met (voor hen) grote levensvragen, die hen zullen vormen tot de volwassenen die ze mogen zijn.
Ze willen gezien worden en kunnen als dat gebeurt een echte connectie maken, eentje die blijft voor het leven.
Ze hebben humor (als je deze wil zien)
Ze zijn volhardend, in dingen die voor hen belangrijk zijn.
Maar als aller belangrijkste, ze zijn zich aan het ontwikkelen tot zichzelf.
En dat is het mooiste wat er is.