Sinds ik gestopt ben als docent AK in het VO ben ik gelukkig nog wel docent AK in het VO.
Ja, ik weet het, het klinkt een beetje raar, maar het is echt de waarheid!
In 2001 ben ik begonnen als docent aardrijkskunde op een school voor voortgezet onderwijs in Zwolle.
Nadat ik hier als LIO (leraar in opleiding) een half jaar les had mogen geven, kon ik door met vervangingsuren en uiteindelijk kreeg ik na 2 jaar een vast contract.
Dit werk heb ik tot het einde van vorig schooljaar (2015-2016) gedaan. Ik ben na 2 school wisselingen in 2007 terecht gekomen op een openbare school in Dedemsvaart. Een kleine school waar ik het geluk had dat ik ruimte kreeg om het soms net even anders te doen dan standaard. Ik gaf les aan alle eerste klassen (BASIS-LWOO t/m VWO) en mocht mijn leerlingen naast het vak aardrijkskunde ook de lol van het leren bijbrengen.
Toch heb ik vorig jaar besloten dat ik hier een punt achter wilde zetten en mij volledig zou gaan richten op mijn praktijk.
Hier heb ik nog steeds de banden met het onderwijs door de trainingen leren leren die ik met heel veel plezier mag geven aan leerlingen van groep 8 t/m de Universiteit.
Tja… een onderwijshart, blijft een onderwijs hart.
Toen ik echter de kans kreeg om als docent aardrijkskunde aan te sluiten bij IVIO@school (hierbij begeleid ik leerlingen via de computer, door vragen te beantwoorden en hun toetsen na te kijken) heb ik dat met twee handen aangepakt.
Ik zie mijn leerlingen dan wel niet face tot face, maar ik kan ze ook vanaf een afstand heel persoonlijk begeleiden en ze wijzen op hun mogelijkheden en kwaliteiten.
Zo ben ik afgelopen dagen weer toetsen aan het nakijken geweest.
Dit keer van leerlingen die het eerste jaar HAVO/VWO doen aan een school ergens in het midden van het land. De toetsen die ik binnen krijg zijn soms getypt, soms met de hand geschreven en soms… tja, soms weet ik niet hoe ze het op papier hebben gekregen, maar ik doe mijn best eruit te halen wat zij mij willen vertellen.
Natuurlijk moet er een cijfer uitrollen, maar waarom hebben ze een (fout) antwoord gegeven? Hebben ze de vraag wel begrepen? Of ligt het aan het feit dat ze de tekst in het boek niet snappen? Hebben ze de tekst wel gelezen? Of zit er op persoonlijk vlak iets in de weg?
Voor mij als docent is het van het grootste belang om achter deze ‘fouten’ te kunnen kijken. Want juist van deze fouten mogen de leerlingen nog leren! Check, check, dubbel check dus!
Iedere keer dat ik een uitgebreide feedback terug stuur via hun mentor en dat ik dan de volgende keer een toets krijg waarin ik kan zien dat ze gegroeid zijn, ben ik trots! Dan groei ik ook een beetje.
Is het niet prachtig!
Door de investering van een beetje tijd, wat moeite en het dubbel checken, kan ik een leerling vooruit kan helpen!
Wat is het toch een mooi beroep: LERAAR IN HET VOORTGEZET ONDERWIJS.
Zelfs al is het tegenwoordig vanaf een afstandje.